باورم کن
مرغ باغ تنهایی عشقم
پرپروازندارم 
پای حرکتم فلج است
اما...
قلبی از باور احساس و محبت دارم
باورم کن که حضور نفس گرم دلت
نقش هر لحظه ی تنهایی هاست
بوی بودن به سرای قلبت
پر از ترنم باران بهاری بر خاک
کهکشان نیست امید دل من
چشم تو روشنگر شب های من است
باران می آید
سیل خواهد آمد
اما...
هیچ کدام به طراوت اشک های پاکت نیست
باورم کن همه ی باور عشقم
باورم کن تا که یارای بودن باشم
باور تو یاور باورهای من است
شمیم